تحلیل مدیریت سود با استفاده از معیار درآمدهای اختیاری در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

به علت انعطاف پذیری ذاتی که در برخی از استانداردهای حسابداری وجود دارد، تفسیر و بکارگیری این رویه ها در بسیاری از موارد تابع قضاوت و اعمال نظر مدیران است. این فرصت برای آنها فراهم شده تا با استفاده از تکنیک های متنوع از جمله اقلام تعهدی حسابداری سود گزارش شده را مدیریت نمایند. از جمله این اقلام تعهدی درآمدهای اختیاری می باشد. بررسی مدیریت سود از طریق درآمدهای اختیاری دو مزیت را به همراه دارد. اول اینکه مطالعه اجزاء سود می تواند بینش هایی را درباره چگونگی انجام مدیریت سودها در بر داشته باشد. مزیت دوم اینکه با تمرکز بر یک جزء از سود، برآوردهای دقیقی از اختیار به وجود می آید. هدف پژوهش حاضر تحلیل مدیریت سود با استفاده از معیار درآمدهای اختیاری در شرکت های در حال رشد و شرکت های با حاشیه فروش بالا می باشد. عامل بنیادی در آزمون مدیریت سود در شرکت ها، عامل اختیار و اعمال نظر مدیران در تعیین سود است. به منظور پاسخگویی به مسئله مطرح شده، دو فرضیه تدوین شده است. فرضیه اول پژوهش بیان می دارد که شرکت های در-حاال رشد بیشتر با استفاده از درآمدهای اختیاری اقدام به مدیریت سود می نمایند. فرضیه دوم پژوهش بیان می دارد که شرکت-های با حاشیه فروش بالا بیشتر با استفاده از درآمدهای اختیاری اقدام به مدیریت سود می نمایند. جهت آزمون این فرضیه ها، نمونه ای از بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1383 الی 1387 انتخاب شده است. در این پژوهش برای محاسبه درآمدهای اختیاری از مدل درآمد ارائه شده توسط استابن(2010) استفاده شده است. همچنین برای آزمون توانمندی مدل ها جهت کشف مدیریت سود از مدل های تعهدی جونز(1991)، تعدیل شده جونز و مک نیکولز(2002) استفاده شده است. برای آزمون فرضیه ها نیز از رگرسیون چند متغیره به روش داده های مقطعی استفاده گردیده است. نتایج حاصل از آزمون توانمندی مدل ها جهت کشف مدیریت سود حاکی از آن است که مدل درآمد نسبت به سایر مدل ها از توانایی بالاتری برای کشف مدیریت سود برخوردار می باشد. نتایج حاصل از آزمون فرضیه اول بیانگر این موضوع است که شرکت های درحال رشد نسبت به سایر شرکت ها بیشتر با استفاده از درآمدهای اختیاری اقدام به مدیریت سود می نمایند. نتایج حاصل از آزمون فرضیه دوم بیانگر این موضوع است که شرکت های با حاشیه فروش بالا نسبت به سایر شرکت ها بیشتر با استفاده از درآمدهای اختیاری اقدام به مدیریت سود می نمایند.